Wydajność ozimej pszenicy zależy od różnych czynników. Żeby zebrać dobry urodzaj zbożowych kultur, fermerom należy poprawnie podbierać gatunki, obrabiać grunt, wydalać burzany, wykorzystać nawozy i śledzić za gruntownymi warunkami. Zasiewając ozimą pszenicę, należy dotrzymywać się istniejących rolniczo-technicznych rekomendacji. Tylko w tym wypadku i przy troskliwym odejściu schody potrafią przetrwać w ciągu całego wegetacyjnego okresu zbożowej kultury.
Posiew ozimej pszenicy. Które technologie stosują agrariusze?
Bardzo często właścicielom fermerom należy siać ozimą kulturę w ciężkich warunkach. Palące słońce, susza i inne niesprzyjające klimatyczne czynniki często stają się przyczynami niskiej wydajności. Żeby obrobionym polem było lżejsze zarządzać, a według wyników pracy otrzymać wysoki dochód, agrariusze oddają przewagę innowacyjnym technologiom wylądowania. Główny cel ich stosowania – otrzymanie wysokiego urodzaju zasiewanej zbożowej kultury.
Jest uważana za naj rozpowszechnioną klasyczna agrarna technologia uprawy ozimej pszenicy. Przechodzi przez następujące etapy:
- Przygotowanie lodowiskowego materiału. Najpierw współpracownicy fermerskich przedsiębiorstw zajmują się sortowaniem nasienia. Przy czym oni korzystają metodami inkrustacje i termicznej obróbki. Pozwala się obrabiać lodowiskowy materiał stymulatorami wzrostu, jakość i bezpieczeństwo, których potwierdzone odpowiednimi certyfikatami.
- Wyznaczenie optymalnego posiewu. Nasienie wysiada po grafiku, który zależy od klimatycznych warunków. W zimnych regionach wylądowanie zaczyna się w drugiej połowie sierpnia, w ciepłych regionach ona może zaciągać się do środka października.
Przy rozliczeniu terminów posiewu ozimych kultur fermerzy uwzględniają dobową temperaturę powietrza. Jeśli ona w ciągu kilku dni utrzymuje się na notatce +15 stopniów, to służy sygnałem dla początku siewnej kampanii. Dotrzymując się tej zasady, można domagać się wysokich wskaźników wydajności. Nasienie ozimych kultur rośnie i rozwija się parami w ciągu 45-50 dób. Jak tylko dobowa temperatura powietrza zatrzymuje się na +5 stopniach, tempo wegetacyjnych procesów zwalnia się. Następne 4-5 tygodniu oni rosną i rozwijają się, wykorzystując parzystych i “wolnych” poprzedników. Jeśli terminy wylądowania są określone poprawnie, fermer może liczyć na to, że jego rośliny dobrze umocują się w gruncie, łatwo nabiorą wegetatywną masę, łatwo przeniosą zimę w polnych warunkach. Przy czym wskaźniki wydajności i odporność na infekcje będą wysokie.
- Wybór metody wylądowania. Przy zakładaniu siewnego materiału do gruntu współpracownicy fermerskich gospodarstw stosują rzędową, krzyżową czy wąski rząd metodykę.
Przygotowawszy ziarna, wybrawszy termin i metodę posiewu, fermerzy przystępują do wyznaczenia głębi wylądowania, a także liczą wydatek siewnego materiału na 1 hektar pola.
Na których zasadach jest zbudowane odejście za posiewami ozimej pszenicy?
Opiekując się za polem, zasiewanym ozimą pszenicą, pracownicy fermerskich gospodarstw przeprowadzają różne technologiczne operacje. Jak tylko siewna kampania jest dokonana, oni przystępują do przytaczania nasienia. Do tego zachodu przybiegają wtedy, kiedy jesień towarzyszy suszą i silnymi wiatrami. Ona:
- polepsza kontakt nasienia z gruntownym substratem,
- zatrzymuje wilgoć w substracie i nie daje jej ulatniać się,
- zabezpiecza jednoczesny wschód nasienia na polach.
Jeśli na jesieni stale idą deszcze, przytaczanie schodów ekonomicznie jest niecelowe. Przy przyrodniczej wilgotności powietrza siewny materiał zejdzie bez postronnej pomocy.
Ustawienie roślinnych kierowców (ogrodzeń) stawidła dla zatrzymania śniegu – rolniczo-techniczna miara, którą fermerzy stosują również często. Z jej pomocą wdaje się obronić kiełki ozimej pszenicy od pierwszych mrozów. Roślinne ogrodzenia sprzyjają kształtowaniu szczelnych śnieżnych zasp grubością 15-25 cm, które występują cieplną poduszką.
Na wiosnę, kiedy zapada czas wyniszczać burzany i spulchniać grunt, agrariusze przystępują do bronowania. Z tym celem oni wykorzystują bronę – narzędzia, które spulchniają powierzchowną warstwę gruntu.
Żeby rośliny nabrały wegetatywną masę, fermerom należy stworzyć dla tego sprzyjające warunki. Aby zapobiec przerzedzaniu i wyleganiu na etapie tulei, są one traktowane roztworem tur. Procedurę powtarzają, kiedy pojawia się 3-4 tobołek.
Wnoszenie podkarmiań i obróbka posiewów
Sztuczne i organiczne nawozy – dokładki, które wypełniają zapas cennych substancji w gruncie. Jeśli na substracie pojawiają się burzany, dla przygnębienia ich rozwoju fermerzy obrabiają pola „Bazagran”, „Dialen”, „Lontrel” i innymi herbicydami. Oprócz tego przeprowadza się grzybobójczy obróbka, która nie daje rozprzestrzeniać się infekcjom i szkodnikom. Fungicydami występują:
- ”Bayleton” i “Tilt”, co broni od rdzy;
- ”Sumicidin” i ”Decis”, niszczycielskie larwy szkodników;
- ”Fundazol”, co przeszkadza pojawieniu mączystej rosy.
Tylko przy prawidłowym rozliczeniu terminów posiewu ozimej pszenicy, dotrzymaniu technologii i rzetelnym odejściu można liczyć na wysoką wydajność i dochód od fermerskiej działalności.
