Jest to jednoroczna roślina strączkowa o wzniesionej lub pnącej łodydze o długości od 45 do 250 cm. Jest bogatym źródłem białka i różnych aminokwasów. Jest dość bezpretensjonalny, daje dobre plony i jest szeroko stosowany do celów kulinarnych, ponieważ jest pożywny, dobrze strawny i ma doskonały smak.
Ogólne informacje o grochu warzywnym
Istnieją dwa rodzaje grochu: łuskany i cukrowy. Ten pierwszy ma grubą warstwę pergaminu wewnątrz fasoli, więc tylko ziarna pozostałe po łuskaniu są wykorzystywane do jedzenia. Groszek cukrowy jest spożywany w całości, na łopatce lub w postaci zielonego groszku. Płaty tego groszku są mięsiste, soczyste i nadają się do jedzenia. Same ziarna mogą być okrągłe, gładkie lub pomarszczone (odmiany zbożowe).
Szereg ważnych zalet sprawia, że jest to bardzo popularna i często uprawiana roślina. Groch:
- odporny na zimno;
- toleruje nadmierną wilgoć;
- odporny na krótkotrwałe susze;
- ma silny rozgałęziony system korzeniowy;
- mało wymagający w stosunku do poprzedników.
Roślina wytrzymuje niskie temperatury otoczenia do -4 °C. Okrągłe, gładkie odmiany nasion są najbardziej odporne na mróz. Ich kiełkowanie odbywa się w lekko dodatniej temperaturze 1-2°C, a odmian zbożowych – w temperaturze 4-8°C. W temperaturze +16-20°C powstają najlepsze warunki do kiełkowania nasion i wzrostu gotowej rośliny.
Groch potrzebuje wilgoci szczególnie podczas kiełkowania nasion na początku sezonu wegetacyjnego. Nadmierna wilgotność gleby nie jest szkodliwa dla rośliny, ale wysokie wody gruntowe mogą być dla niej śmiertelne. Najbardziej odpowiednia wilgotność wynosi 75-80% całkowitej wilgotności pola (TFC).
Jednocześnie krótkotrwałe susze mogą być dość dobrze tolerowane przez rośliny ze względu na silny, dobrze rozwinięty system korzeniowy, który pozwala im pobierać wodę z głębszych warstw gleby.
Przygotowanie gleby i sadzenie
Najbardziej odpowiednią glebą dla grochu są lekkie gleby gliniaste i piaszczysto-gliniaste, które zostały wcześniej dobrze uprawione i nawożone. Ciężkie i osuszone gleby mogą być również wykorzystywane do uprawy tej rośliny, ale groch jest tam bardziej hamowany i nie można uzyskać maksymalnego możliwego plonu.
Groch warzywny może być poprzedzony dowolnymi uprawami, ale najlepszym rozwiązaniem są pomidory, ogórki, ziemniaki i kapusta. Ponadto stosowanie nawozów w postaci obornika dla tych upraw będzie później bardzo przydatne dla grochu.
Groch nie powinien być sadzony na glebach zubożonych, kwaśnych i zasolonych, a gleby o wysokim poziomie wód gruntowych również nie są odpowiednie. Jesienią dobrze będzie przygotować glebę do sadzenia: zniszczyć resztki roślinne poprzedników, chwasty i zastosować głęboką orkę lub kopanie na głębokość 22-25 cm.
Groch należy sadzić na dobrze nasłonecznionym, niezacienionym polu, w dostatecznie wilgotnej glebie. Dobrze byłoby sadzić w kilku etapach, z nasionami różnych odmian, o różnych okresach dojrzewania. Zwykłe terminy siewu w Ukrainie to koniec kwietnia do końca maja.
Najczęściej stosowanym schematem sadzenia jest sadzenie dwupasmowe: 50 cm między pasami i 20 cm między rzędami dla odmian do obierania, 40 cm dla odmian cukrowych. W rzędzie rośliny powinny mieć odstęp 4-6 cm i głębokość siewu 3-4 cm dla gleb ciężkich, 5-6 cm dla gleb lekkich. Po wysiewie bardzo dobrze jest zagęścić glebę nad nasionami, aby uniknąć dziobania przez ptaki.
Terminowe podlewanie jest niezwykle ważne dla tej uprawy, zwłaszcza podczas kiełkowania i wschodów nasion, a także odchwaszczania, spulchniania gleby i eliminowania szkodników. Groch podlewa się raz w tygodniu lub częściej, w ilości 8-10 litrów na metr kwadratowy.
Ponadto konieczne jest nawożenie w okresie kwitnienia nawozami mineralnymi, takimi jak mocznik i superfosfat. Wygodnie jest połączyć to karmienie z następnym podlewaniem, rozpuszczając nawóz w wodzie do nawadniania (10-20 gramów na metr kwadratowy).
Uprawa i zbiory
Groch dojrzewa wczesnym latem, a pierwsze zbiory odbywają się już w czerwcu. Zbiory przeprowadza się kilkakrotnie, ponieważ dojrzewają różne odmiany fasoli, sadzone w różnym czasie.
Odmiany zielonego groszku do łuskania są zbierane, gdy fasola osiągnie maksymalny rozmiar i uformują się zielone liście, zanim uformuje się siatka. Fasolka szparagowa jest zbierana, gdy osiągnie maksymalną mięsistość, kruchość i soczystość.
Zebrany groszek wszystkich odmian jest wykorzystywany w następujących rodzajach produktów:
- świeży
- w puszkach
- suchy
- mrożony;
- na zupę
- na przystawkę;
- do sałatek.
