Wszystkie uprawy ozime, w tym pszenica, są sadzone wczesną jesienią, tworzą sadzonki, następnie spędzają zimę pod śniegiem, a wczesną wiosną produkują plony, które dojrzewają przed uprawami jarymi (sadzonymi wiosną). Zwykle plony upraw ozimych są wyższe i mają dłuższy okres przydatności do spożycia.
W większości przypadków sadzi się oba rodzaje upraw, ponieważ pszenica ozima ma swoje wady: jest bardziej wymagająca dla gleb, mniej odporna na suszę i często ma gorsze właściwości wypiekowe.
Cechy pszenicy ozimej
Pszenica ozima wymaga dobrego oświetlenia i toleruje nadmierną wilgoć. Zimą siewki mogą wytrzymać temperatury do -25°C, jeśli są pokryte śniegiem. W przypadku jego braku, mrozy powyżej -17°C są niepożądane.
Aby uzyskać dobre zbiory tej rośliny, podczas sadzenia należy przestrzegać następujących warunków
- Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, należy ją wapnować;
- gleba powinna być wolna od resztek roślinnych poprzedników, ponieważ pszenica ma raczej słaby system korzeniowy;
- wskazane jest wyrównanie gleby, pozbycie się stromych zboczy i nizin;
- przed sadzeniem nasiona muszą być skalibrowane, odchwaszczone i zaprawione chemikaliami, aby zapobiec szkodnikom i chorobom;
- Nasiona wysiewa się na głębokość 3-5 cm, w zależności od struktury gleby;
- Po wysiewie powierzchnia gleby jest lekko wałowana;
- Daty siewu zależą od odmiany pszenicy ozimej i warunków klimatycznych.
Daty siewu pszenicy ozimej
Zazwyczaj uprawę tę wysiewa się w połowie września, w dniach 10-20. Dokładny termin zależy od właściwości konkretnej odmiany i lokalnych warunków klimatycznych. Zasiane nasiona potrzebują około 55-60 dni na zakończenie cyklu wegetacyjnego przed pierwszymi przymrozkami, aby mogły uformować się 2-3 pary pierwszych podwójnych liści.
Na początku optymalnego okresu sadzenia siew powinien odbywać się po uprawach bezorkowych i na słabych glebach. Jeśli poprzednicy byli parni lub gleba jest żyzna, lepiej wybrać późny termin siewu, aby uniknąć przerastania siewek przez zimę i uszkodzeń przez muchy zbożowe.
Termin siewu jest bardzo ważny. Zbyt wcześnie zasiana pszenica zaczyna się krzewić, zwiększa masę nadziemną do zimy i ma gorszą przeżywalność zimową. Nie można również opóźniać siewu bez powodu: roślina nie ma czasu, aby się otworzyć, utworzyć rozwinięty system korzeniowy i uzyskać odporność na trudne warunki zimowe.
Optymalny termin sadzenia należy określić na podstawie następujących czynników
- odmiana pszenicy;
- warunki pogodowe specyficzne dla danego regionu;
- wilgotność gleby;
- poprzednicy.
Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, wybierając odpowiednie odmiany i ustalając optymalny czas sadzenia, można liczyć na wysokie plony.
Etapy rozwoju pszenicy
Istnieją trzy główne fazy wzrostu:
- przygotowawczą
- faza formowania;
- faza formowania.
Faza przygotowawcza jest najdłuższa i trwa od 2 do 6 miesięcy, mniej więcej od września do marca. W tym czasie mają miejsce następujące etapy rozwoju: krzewienie, tworzenie liści i rozwój systemu korzeniowego.
Faza formowania jest najważniejsza. W tym czasie formuje się kłos i łodyga, liście, głęboki system korzeniowy i tworzy się rurka. Etap ten trwa od kwietnia do maja, około 2 miesięcy, i jest również nazywany fazą aktywnego wzrostu.
Faza formowania trwa do sierpnia, kiedy plony są zbierane. W tym czasie ziarna dojrzewają i wypełniają się, następuje kwitnienie i tworzą się rezerwy składników odżywczych. W tym czasie określane są dane dla przyszłych zbiorów: waga ziaren i ich liczba na metr kwadratowy. Bardzo ważne jest utrzymanie poziomu rezerw azotu i zapewnienie bezpieczeństwa liścia flagowego.
Czas trwania faz rozwoju upraw może się znacznie różnić w zależności nie tylko od klimatu regionu jako całości, ale także od warunków pogodowych w danym roku, średniej temperatury, opadów deszczu i innych wskaźników.
Ważny jest również czas zbioru poprzednich upraw, precyzyjny wybór materiału odmianowego i przedsiewna obróbka gleby. Decyduje to o tym, kiedy pszenica ozima wykiełkuje, a początek każdej fazy wzrostu może się znacznie różnić.
